Przejdź do zawartości

Papier ścierny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arkusz papieru ściernego nr 80

Papier ścierny – jeden z rodzajów wyrobów ściernych przeznaczonych do obróbki ściernej powierzchni przedmiotów wykonanych z takich materiałów jak drewno, metal, tworzywa sztuczne.

W handlu występuje zwykle w postaci arkuszy (formatu A4) lub taśm grubszego papieru, na którego jednej ze stron znajduje się tzw. nasyp – czyli warstwa ziarna ściernego przyklejonego do podłoża. Jako materiał ścierny dawniej stosowano drobno tłuczone szkło – stąd czasem zamiennie używana nazwa „papier szklisty”. Dziś takim materiałem jest zwykle korund (Al2O3) lub karborund (SiC).

Oznaczenie ziarnistości

[edytuj | edytuj kod]

Rozróżnia się papiery grubo- i drobnoziarniste. Oznaczenie ziarnistości znajduje się na spodzie arkusza (taśmy) w postaci liczby, np. 30, 60, 120, 360, itp. Liczba ta jest związana z wielkością ziaren materiału ściernego – im wyższa liczba w oznaczeniu, tym drobniejsze ziarno użyte do produkcji papieru. Oznacza liczbę oczek w sicie na jeden cal kwadratowy użytym do przesiania materiału (przy gradacjach powyżej 240 – prowadzi się analizę metodą sedymentacji) (europejska norma ISO 6344(inne języki)).

W zależności od rodzaju papieru i użytego kleju papiery ścierne dzieli się na zwykłe i wodoodporne. Tych drugich (zwykle o gradacji powyżej 300 do 2500) po zwilżeniu wodą lub naftą używa się do szlifowania powierzchni.

ISO/FEPA CAMI Średnia grubość granulacji (µm)
Makroziarna
Bardzo szorstki P12 1815
P16 1324
P20 1000
P24 764
24 708
P30 642
30 632
36 530
P36 538
Szorstki P40 40 425
50 348
P50 336
Przeciętny 60 265
P60 269
P80 201
80 190
Drobnoziarnisty P100 162
100 140
P120 125
120 115
Bardzo drobnoziarnisty P150 100
150 92
P180 180 82
P220 220 68
Mikroziarna
Bardzo drobnoziarnisty P240 58,5
240 53,0
P280 52,2
P320 46,2
P360 40,5
Bardzo drobnoziarnisty 320 36,0
P400 35,0
P500 30,2
360 28,0
P600 25,8
Super drobnoziarnisty 400 23,0
P800 21,8
500 20,0
P1000 18,3
600 16,0
P1200 15,3
Ultra drobnoziarnisty P1500 800 12,6
P2000 1000 10,3
P2500 8,4

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o papierze ściernym należy do XIII wieku, kiedy w Chinach był produkowany papier ścierny stworzony z mielonej muszli, nasion i piasku, klejonych do pergaminu z pomocą naturalnego kleju. U niektórych narodów zamiast papieru ściernego była używana skóra rekina[potrzebny przypis].

Uważa się, że wynalazcą nowoczesnego papieru ściernego jest John Oakey(inne języki) (1813–1887) – angielski wynalazca i założyciel firmy „John Oakey i synowie”, producent papieru ściernego i innych materiałów szlifierskich.